#3 De zoektocht begint

Gepubliceerd door Irene op

Na thuiskomst van mijn groepsreis in december 2018, droomde ik de eerste tijd veel over IJsland. En niet alleen de eerste nacht. Of de eerste week. Nee, ik droomde zeker drie maanden lang, iedere nacht, en voor mijn gevoel de hele nacht door, over IJsland. Ik kreeg het niet uit mijn hoofd en natuurlijk niet alleen ‘s nachts. Overdag keek ik regelmatig met weemoed naar de vele foto’s die ik gemaakt had en Googlede ik me suf over alles wat er komt kijken bij emigreren.

Ook als je je nog nooit hebt verdiept in emigratie, kun je bedenken dat het niet een gemakkelijk en snel proces is. Want hoe zit het met de documentatie? En is er woonruimte te vinden? En werk? Is de taal wel onder de knie te krijgen?
Allemaal vragen die in deze periode door mijn hoofd gingen.

Mijn omgeving reageerde eerst wat sceptisch. Men vond het vooral schattig dat ik zo enthousiast was maar leek nog niet helemaal te geloven dat het menens was. Danny en ik praatten er veel over en waren het over één ding heel erg eens: we willen weg! Het bekende, veilige, makkelijke leven in Nederland achterlaten, alle zekerheden loslaten en opnieuw beginnen in een land met een andere manier van leven.

De taal
Als onderdeel van onze oriëntatie, begon ik me een beetje te verdiepen in de IJslandse taal. Ik hou erg van taal en mede daarom heb ik het nooit ongelooflijk lastig gevonden om de basis van een nieuwe taal te leren. Behalve bij IJslands. IJslands is een ander verhaal. IJslands is het neusje van de zalm hoor, als het gaat om moeilijke talen. Om te beginnen het alfabet, dat welgeteld 10 tekens meer heeft dan het alfabet dat wij kennen. Daarnaast lijkt alle logica, die we wel zien in de meeste andere Germaanse talen, volledig te ontbreken.

Een klein voorbeeld:
Vijf = fimm
Zes = seks
Zeven = sjö

Tot zover niet heel raar. Maar dan het volgende: ‘vijfde’ is ‘fimmti’ in het IJslands. Ook niet vreemd. Je hebt net gelezen dat ‘zes’ in het IJslands ‘seks’ is en ‘zeven’ ‘sjö’ dus je zou verwachten dat ‘zesde’ dan iets is als ‘seksti’ en ‘zevende’ misschien ‘sjötti’ maar nee: 

Zesde = sjötti
Zevende = sjöundi

Logisch toch?

Nee, vind ik ook niet. Dit soort onlogica maakt het niet bepaald makkelijk om deze taal eigen te maken. Gelukkig spreekt bijna de hele IJslandse bevolking extreem goed Engels dus we zouden ons wel kunnen redden. Maar wil je écht onderdeel worden en je thuis voelen in een ander land, is het volgens mij wel noodzakelijk om de taal redelijk machtig te zijn. Een flinke uitdaging dus.

Werk
Mijn Google-speurtocht leverde me de kennis op dat ik met name in toerisme een redelijke baankans zou hebben. Toerisme is de op één na belangrijkste sector voor de IJslandse economie en banen in deze sector vereisen lang niet altijd dat je IJslands spreekt. Engels is uiteraard wel erg belangrijk. Ik maakte daarom een nieuw CV, in het Engels en speurde banensites af. Niet om direct al te solliciteren, wel om een idee te krijgen van mijn kansen en de mogelijkheden. Met enige regelmaat trof ik vacatures waar ik voor in aanmerking zou kunnen komen.

Wonen
Verdiepen in de IJslandse woningmarkt deed ik in deze periode nog weinig. Ik had tot dan toe nog maar een klein deel van het land gezien en Danny natuurlijk nog helemaal niks. We hadden dus nog geen idee in welke regio we moesten zoeken. Wel spraken we veel over de omgeving waar we in wilden komen te wonen. Tijdens onze roadtrip zouden we onze ogen open gaan houden voor kleine plaatsen, omgeven door ruige natuur maar binnen fatsoenlijke rijafstand van de wat meer bewoonde wereld. Dit leek ons uitstekend haalbaar.

Met alle kennis die ik had opgedaan, kon ik op dit moment concluderen dat emigreren naar IJsland een tijdrovende maar zeker niet onmogelijke opgave zou worden.

Ondertussen kwam onze roadtrip steeds dichterbij!

Categorieën: IJsland

0 reacties

Laat een reactie achter

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *