#16 Weer verhuizen

Vervolg op blog #15 De balans opmaken

Zoals jullie vorige week hebben kunnen lezen, bevalt het ons ontzettend goed in Noorwegen en huren we een mooi huis op een prachtige plek. Dankzij de oude ramen en de ligging van het huis ten opzichte van de berg naast ons, is het er echter in de koudste weken van het jaar wel érg koud. Ook is onze woonplaats Ryfoss heel ver weg van alles. Ver weg van een stad met alle faciliteiten en ver weg van treinstations, havens en vliegvelden. Voor ons redenen genoeg om op zoek te gaan naar een nieuwe plek van waaruit we Noorwegen verder kunnen gaan ontdekken.

Omdat er een groot gebrek aan huurwoningen is in Valdres, moesten we onze wens opgeven om in deze regio te blijven.

Toch naar Telemark
Beetje bij beetje verbreedden we onze zoektocht. Na verloop van tijd keken we onder andere naar huizen in de meer zuidelijke provincie Telemark. De trouwe lezers van deze blog weten het misschien nog; vóór onze emigratie hadden we onze pijlen ook al op deze provincie gericht.

En zo kwam het dat we ineens een bezichtiging hadden bij een huis net buiten Drangedal, op 5,5 uur rijden van Ryfoss. Een wat moderner huis van nog maar 8 jaar oud, met vierdubbel glas dat, dankzij de goede ligging, het hele jaar in de zon staat. Achter het huis ligt een groot bos met een meer en vanuit de tuin kijk je uit op een dal.

Slapeloze nachten
Als je dit allemaal leest, denk je misschien dat het een makkelijke keuze was, dit huis heeft immers alles wat we zochten. Maar nee. Het idee dat we ons Scandinavische paleis moesten gaan verlaten, het huis waar ons Noorse leven is begonnen, het huis dat in de zomermaanden een heerlijke plek is om te wonen en dat in een fenomenaal mooie omgeving staat… Poe, dat bleek ineens een vreselijk moeilijke beslissing! Zoals ik in een eerdere blog al aangaf, hebben we meerdere flip-overvellen volgeschreven met voor- en nadelen, hebben we er eindeloos over gepraat en zelfs wat slapeloze nachten van gehad. Deze keuze bleek onverwacht zooo veel moeilijker dan de veel grotere beslissing die we vorig jaar zomer moesten nemen. 

Uiteindelijk hebben we, voornamelijk vanwege alle praktische voordelen, er toch voor gekozen de huur op te zeggen van onze småbruk in Ryfoss en het contract te tekenen voor het modernere en iets burgerlijkere (bleh 😛 ) huis in Drangedal. 

Autoooo, vliegtuug, d’n trein, d’n boot (en andere voordelen waar geen Rowwen Hèze liedje bij past)
De praktische voordelen die ons over de streep trokken zijn natuurlijk niet alleen het vierdubbel glas en de ligging in de zon. Drangedal zelf ligt op een kwartiertje rijden en heeft meerdere supermarkten, een treinstation, een mooi meer met strandje én een heuse strandbar.

Op een uur rijden liggen de steden Porsgrunn en Skien, waar we zo’n beetje alles kunnen vinden wat we ooit maar nodig zullen hebben. Ook is daar een ziekenhuis. Hopelijk gaan we dat nooit nodig hebben maar het is toch een prettig idee dat, mocht je eens je been breken, je ‘slechts’ 1 uur verwijderd bent van een ziekenhuis in plaats van 2,5 uur. 

Voor vrienden en familie die langs willen komen, of als wij zelf naar Nederland willen, is onze nieuwe woonplek ook een vooruitgang. Vanuit Langesund en Kristiansand, waar de boten uit Denemarken en vanaf april uit Eemshaven aankomen, is het respectievelijk nog ruim 1 en 2 uur rijden naar ons huis. Kom je met het vliegtuig, dan hoef je vanaf luchthaven Torp nog slechts 1,5 uur te reizen. 

Vanuit Drangedal rijden we dus ook in een uurtje naar de zee. Dat biedt troost voor het gemis van de hoge bergen. Want waar we nu omgeven zijn door bergen van 2000 meter, reiken de ‘heuvels’ rondom ons nieuwe huis niet hoger dan 700 meter.

Mooie vooruitzichten
Het deel van Telemark waar wij komen te wonen is dus iets minder ruig dan Valdres maar heeft toch ook ontzettend veel moois te bieden. Het is niet voor niets dat we pre-emigratie al in Telemark wilden wonen.
We verheugen ons erop om weer een heel ander soort omgeving te verkennen, in de winterzon op onze veranda te zitten, in de zomer te zwemmen in het meer achter ons huis én niet iedere keer zo’n tering-eind te hoeven rijden voor vrijwel alles.

(En stiekem verheugen we ons ook nu al op de weekenden in het voorjaar en de zomer waarin we naar Valdres gaan voor weer een mooie topptur 😉 )

Nu gauw weer verder met dozen inpakken want over een week gaan we al verhuizen! Stress!