#13 Noorse winter

Norsk vinter
Met m’n ogen tot spleetjes geknepen vanwege de felle zon die de kamer in schijnt, schrijf ik deze blog. Danny is ondertussen, zonder jas en met zonnebril op, de hond aan het uitlaten. Zou de winter nu dan écht voorbij zijn? Het lijkt er wel op maar dat dachten we een paar weken geleden ook…

Vandaag wonen we precies een half jaar in Noorwegen! We zijn inmiddels al zo gewend aan het Noorse leven dat het wat gek voelt om erover te schrijven. Zo bijzonder is het toch niet dat er deze winter zo’n 2 meter sneeuw viel, we wekenlang temperaturen van -25 hadden en we regelmatig een eland spotten? Maar dan besef ik weer hoe anders de winters in Nederland zijn en dat wat we hier meemaken toch best noemenswaardig is. Dus klim ik maar weer in de spreekwoordelijke pen voor een samenvatting van de afgelopen maanden.

(Dat hele samenvatten is trouwens niet mijn sterkste punt dus ga er maar even goed voor zitten. Wees gerust, er staan ook veel plaatjes bij. 😉)

December: kerst en oudejaarsavond
Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden, zeker nu de lente zich aandient, maar onze kerstdagen vind ik tóch noemenswaardig. Deze waren namelijk zo idyllisch dat het bijna voelde alsof we in onze eigen, veel te zoetsappige kerstfilm speelden. 

Kerstavond gingen we heerlijk uit eten bij een hotel waar vrienden van ons werken. De horeca is hier gewoon open en in de wetenschap dat dat in Nederland niet het geval is, voelde ons kerstdiner extra luxe. 

Op eerste kerstdag gaven we elkaar de cadeautjes die onder de kerstboom op ons lagen te wachten. Onder één van de twee kerstbomen, moet ik eigenlijk zeggen. Één gekocht, één uit eigen tuin. When in Norway…

De rest van de kerst deden we bordspelletjes, keken we foute kerstfilms in onze foute kersttruien, bakten we pepperkaker (Noorse kerstkoekjes), wandelden we door het prachtige sneeuwlandschap en dronken we natuurlijk veel warme chocolademelk en rode wijn. 
Kortom, onze kerstdagen waren bijna misselijkmákend perfect.

Ook oudejaarsavond was leuk, met zelfgemaakte oliebollen, prosecco (waarbij het ideaal bleek dat de hele tuin kan dienen als wijnkoeler), de vuurkorf en muziek aan en jawel, zelfs wat vuurwerk in de verte.

Natuurlijk was het jammer dat we de feestdagen niet met familie en vrienden konden doorbrengen maar daar stonden we maar niet te lang bij stil.

Januari en februari: kou en sneeuw
In het nieuwe jaar brak eigenlijk pas de echte kou aan. Kouder dan -16 hadden we het tot dan toe nog niet gehad maar op de eerste dagen van januari werd het -25 en tot eind februari schommelde het rond die temperatuur. 

Vanwege de hond moeten we er sowieso een paar keer per dag uit, dus we raakten al snel gewend aan het hele riedeltje: 

• skibroek aan over je gewone broek;
• winterjas aan over je thermoshirt en warme trui;
• sjaal om en deze goed in je jas stoppen zodat de kou nergens stiekem door een kiertje kan;
• goed gevoerde muts op;
• wollen sokken aan;
• snowboots aan en niet vergeten de binnenbroek van je skibroek in je snowboots te stoppen;
• tussendoor de hond voorzien van riem en reflectiehesje;
• en tot slot handschoenen aan die dankzij hun dikte sterk doen denken aan bokshandschoenen. En dan maar hopen dat je nergens jeuk krijgt.

Check? Dan ben je 10 minuten verder, zie je er een beetje uit als een Michelin-mannetje maar ben je wél bestand tegen de kou. Overigens hebben we van meerdere mensen gehoord dat de afgelopen winter de koudste was in jaren dus we hebben een goede vuurdoop ijsdoop gehad!

Zoals ik eerder al noemde is er, verspreid over de gehele winter, ongeveer 2 meter sneeuw gevallen. Er leek een soort schema in het weer te zitten: een week of 3 prachtig weer met strakblauwe lucht maar wel extreem koud en dan 2 à 3 dagen temperaturen rond het vriespunt en sneeuw. Heel. Veel. Sneeuw. Omdat dit dus altijd gepaard ging met hogere temperaturen, die na die flinke kou extra warm aanvoelen, stond ik dan soms zomaar sneeuw te vegen in een t-shirt! Om de volgende dag weer als Michelin-mannetje naar buiten te moeten. 

Jeg snakker litt norsk!
Iets anders dat ik noemenswaardig vind, is dat ik begin dit jaar mijn Noorse les weer heb opgepakt en inmiddels mijn A2-certificaat heb behaald. In de praktijk komt dit erop neer dat vooral het lezen en schrijven goed gaat. Het spreken en luisteren gaat weliswaar steeds beter maar blijft de grootste uitdaging. Er zijn nogal wat dialecten binnen het Noors en ook in onze regio wordt een dialect gesproken dat aardig afwijkt van het Noors dat ik geleerd heb. Je kunt het vergelijken met het moeten verstaan van plat Limburgs of Gronings als je net wat Nederlands hebt geleerd. Niet te doen!

Eind april beginnen mijn lessen op B1-niveau. De nadruk ligt in deze lessen meer op het spreken dus hopelijk gaat dat na verloop van tijd dan ook wat soepeler.

Maart: lente en sneeuwstorm
Begin maart brak hier bijna van de ene op de andere dag de lente aan. Twee weken lang hadden we temperaturen boven nul en volop zon waardoor de sneeuw… euhm ja, als sneeuw voor de zon verdween.

We besloten snel nog de huskysledetocht te boeken die we beiden hoog op onze bucketlist hadden staan. De mensen die mij en/of Natuurlijk Noorwegen ook op Instagram volgen, hebben de foto’s en filmpjes vast gezien. Het was fantastisch! Terecht een bucketlist item en iets dat ik iedereen kan aanraden! 

Omdat we in de eerste weken van maart het pak sneeuw met een paar centimeter per dag zagen afnemen, besloten we de aanschaf van een elektrische sneeuwveger uit te stellen tot komend najaar. Naïeve, nieuwe Nedernoren die wij zijn. Want uiteráárd is de winter hier begin maart nog niet voorbij! Haha, stel je voor! 
Dus na een paar lente-achtige weken kwam de winter weer keihard terug in de vorm van een sneeuwstorm. Deze duurde twee dagen en leverde 40 centimeter verse sneeuw op. Helemaal fijn was dat dit gebeurde aan het begin van de anderhalve week waarin ik alleen thuis was.

Danny was voor werk en privé naar Nederland dus toen de storm enigszins was gaan liggen (toen het niet meer horizontaal maar diagonaal sneeuwde), stortte ik me in m’n uppie op het sneeuwruimen. Ondertussen genoot Danny in Nederland van kroketten, oude kaas en speciaalbiertjes. Super leuk.

Nu dan echt lente?
Inmiddels lijkt ook deze sneeuwstorm alweer een hele tijd geleden want de laatste dagen is het wederom flink aan het dooien. Met de dag wordt de zon krachtiger en het landschap groener. Erg fijn want we hebben zin om weer lekker te wandelen. De enorme lading sneeuw maakte dat in veel gebieden onmogelijk dus we kijken er naar uit om weer (zonder ski’s) de natuur in te kunnen.

Overigens ben ik nog steeds niet uitgekeken op de sneeuw en het bevroren landschap. Dat is zo belachelijk mooi dat ik me afvraag of ik daar ooit op uitgekeken kán raken.