#8 En we gaan nog niet naar Noorwegen, nog lange niet, nog lange niet…

Zoals we allemaal weten zag de wereld er anderhalve maand geleden nog behoorlijk anders uit.

Zo ook onze wereld.

Anderhalve maand geleden zat ik bomvol motivatie en was ik van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat aan het schrijven, plannen, creëren en ideeën uitwerken om van mijn droom werkelijkheid te maken.

Anderhalve maand geleden meldde ik me aan voor een spoedcursus Noors. Deze zou een week duren en half maart plaatsvinden op een cursuslocatie in Brabant.

Anderhalve maand geleden ging ik ervan uit dat we in mei of juni een week naar Noorwegen zouden gaan om huizen te bezichtigen.

Anderhalve maand geleden hadden we nog het volste vertrouwen dat we onze huizen binnen no-time met flinke winst zouden verkopen.

Nu, anderhalve maand later, is mijn motivatie om te schrijven en mijn plannen uit te werken een tijd door een flink dal gegaan, is de cursus Noors uiteraard geannuleerd, komen we Noorwegen voorlopig niet in en zal het verkopen van onze huizen ongetwijfeld wel lukken maar gaat het proces er zeker anders uitzien.

Kortom, alles waar mijn hoofd anderhalve maand geleden vol mee zat, is aardig overhoop gehaald. (Overigens besef ik heel goed dat de hele situatie rondom corona voor veel mensen écht afschuwelijke gevolgen heeft. De gevolgen die de maatregelen op ons hebben zijn, hiermee vergeleken, natuurlijk verwaarloosbaar.)

Inmiddels ben ik wat gewend geraakt aan de semi-quarantaine en ontstaan er ook positieve kanten. Ik merk bijvoorbeeld dat ik er prima mee kan leven dat naar de kroeg, uit eten en naar de bios gaan, niet zomaar kunnen. Als we straks enigszins afgelegen wonen in Noorwegen, zullen zulke uitjes ook niet heel vanzelfsprekend zijn.
Ook prettig om te merken, gezien onze plannen, is dat bijkletsen met vrienden via Zoom, Skype of Jitsi bijna net zo leuk is als in het echt. Dat voor een borrelavond nu niemand de BOB hoeft te zijn of aangeschoten door het donker naar huis hoeft te fietsen, is ook zeker een pluspunt! 😀

De toekomst blijft echter onzeker. We weten niet wanneer we Noorwegen weer in kunnen, we weten niet of mijn bedrijfsplan (dat te maken heeft met reizen en toerisme) nu nog wel levensvatbaar is, we weten niet of we veel minder geld gaan krijgen voor onze huizen dan anderhalve maand geleden.
We weten het gewoonweg niet.

Ik probeer me hier maar bij neer te leggen want er iets aan veranderen kan ik natuurlijk niet. Inmiddels is de motivatie, en daarmee mijn werklust, gelukkig weer wat terug. De extra tijd die ik dankzij social distancing heb, benut ik om me op verschillende manieren te ontwikkelen en me optimaal voor te bereiden op onze emigratie. Als straks de meest impactvolle maatregelen opgeheven worden, zijn wij er klaar voor!

En tot die tijd…dromen we nog maar wat weg bij de foto’s.