#9 Het gaat gebeuren!

De afgelopen tijd stelden mensen mij regelmatig de vraag wanneer er nou weer eens een nieuwe blog kwam. Snap ik wel, want de laatste is van meer dan drie maanden geleden!
Geloof me, ik had graag eerder een blog geschreven maar dan moet er wel wat te vertellen zijn. En dat was er niet. Ook de afgelopen maanden zaten we nog altijd thuis, konden we nog altijd Noorwegen niet in en hadden we geen zicht op wanneer dat zou veranderen.

Tot vrijdag 10 juli, toen Noorwegen ineens met een lijst van landen kwam die vanaf 15 juli weer welkom zouden zijn. En…Nederland stond er tussen! Yes!

We lieten er geen gras over groeien en regelden binnen enkele dagen bezichtigingen met verhuurders (in het Noors!), een vlucht, een huurauto, overnachtingen en een oppas voor onze hond.

Woensdag 22 juli was het zover. We vlogen, met mondkapje op, van een stampvol Schiphol naar een uitgestorven Gardermoen, waar we vervolgens onze huurauto oppikten. Ondanks de ‘zakelijke’ aard van ons tripje, kregen we al snel een vakantiegevoel. Het weer was super en de gebieden waar we doorheen reden onvoorstelbaar mooi.

Van de drie bezichtigingen die we hadden gepland, waren er op dat moment nog twee over. Voor één huis was namelijk al een huurder gevonden. We wisten dus dat de kans groot was dat we onverrichter zake naar huis zouden gaan. Ook omdat er bij beide huizen uiteraard nog andere geïnteresseerden waren. Desondanks gingen we met frisse moed op weg naar Ryfoss, naar huis #1.

Huis #1
Bij het zien van de foto’s van dit huis op finn.no (soort Noorse Funda en Marktplaats in één), waren we direct verkocht. Na het verkennen van de omgeving op Google Maps waren we nog verkochter. Dit typisch Scandinavische huis ligt direct naast een rivier, heeft een waterval om de hoek, biedt uitzicht op een besneeuwde berg en ligt op een uurtje rijden van Jotunheimen, een prachtig, groot nationaal park.
In het echt bleek het huis nóg mooier dan op de foto’s. Het is van binnen en van buiten volledig gerenoveerd en dat is te zien!

De eigenaresse en haar man (in Noorwegen zijn de meeste huurhuizen in handen van particulieren) leidden ons rond en vertelden ons enthousiast over de historie van het huis en het enorm stuk land dat erbij hoort.
We klikten direct met ze en hadden nog lang door kunnen kletsen maar we moesten in de middag nog een huis bekijken.

Dus, op naar huis #2 in Vinstra!

Huis #2
Op de foto’s oogde dit huis vrij luxe. Met een prachtige, grote veranda langs twee kanten van het huis, een heerlijk bubbelbad en een enorme keuken had het niet misstaan in MTV Cribs. Bijna te luxe voor ons en met eigenlijk ook een iets te hoog prijskaartje voor ons.

In werkelijkheid bleek het huis diverse elementen te hebben die erg afdeden aan de luxe. Veel kamers waren klein en donker en de indeling voelde onlogisch.

Het grootste nadeel vonden we echter de weg naar het huis toe. De laatste 1,5 kilometer bestond namelijk uit een smal, onverhard pad, steil omhoog en met meer haarspeldbochten dan rechte stukken. Tel daarbij op dat hier in de winter gerust een meter sneeuw kan liggen en dan begrijp je misschien waarom we de ligging van het huis niet bijzonder praktisch vonden.

Een nachtje slapen
Het moge duidelijk zijn, huis #2 ging het niet worden. En ook al waren we beide enorm enthousiast over huis #1, besluiten dat je een huis gaat huren in een ander land is niet niks. We namen ons daarom voor om er in ieder geval één nachtje over te slapen.

De volgende ochtend waren we, ondanks de grootte van dit besluit, er nog steeds 100% zeker van: in dit huis zien we onszelf wel wonen!

Met licht trillende handen belden we de eigenaresse om te vertellen dat, als zij ons ook nog steeds wilde, wij graag het huis wilden huren! Gelukkig was zij net zo enthousiast als wij en daarom zijn we (onder voorbehoud van corona) per 1 september de huurders van deze mooie småbruk in Ryfoss!!